Afstandsleren en opleiding

Afstandsleren is een bloeiende markt. In onzekere tijden als deze willen mensen zich bijscholen. Steeds meer mensen weten ook pas na jaren wat ze nu eigenlijk echt willen aanvangen met hun leven en willen zich omscholen. Soms gaat het om erg drastische carrièreveranderingen: een stewardess die een kinderopvang wil beginnen als zelfstandige, een journaliste die schoonheidsspecialiste wil worden, etc. Natuurlijk wil je nog blijven werken terwijl je je omschoolt, anders kan je je huur niet meer betalen. Dus is afstandsleren erg interessant! Het aanbod is dan ook groot.

Hoewel afstandsleren steeds meer een reële optie is binnen het officieel door de overheid georganiseerd onderwijs (zoals universiteiten en hogescholen), bieden veel privébedrijven ook afstandsonderwijs aan en beloven ze een “erkend diploma” terwijl je eigenlijk een betekenisloos papiertje in je handen krijgt. Uiteraard bieden ze je een opleiding aan die ofwel veel korter duurt dan de officiële, ofwel een flink stuk onder de prijs zit van een behoorlijke opleiding.

Hier een aantal tips om je niet te laten oplichten door een semi-officiële opleidingsverstrekker:

1. Informeer je grondig op voorhand voor je iets tekent of betaalt!

• Stel dat je om medische redenen de cursus niet kan volgen, kan je dan annuleren? Krijg je dan het volledige bedrag terug? Vaak staat er in de kleine lettertjes dat je voor een bepaalde datum moet annuleren of je krijgt niets terug of dat je slechts de helft van het bedrag terugkrijgt bij annulatie. Soms garanderen ze je dat je de cursus op een ander tijdstip kan volgen “mits vrije plaatsen”. Dan kan je ervan op aan dat de cursus in kwestie zo razend populair is dat deze steeds volzet is, wat op hetzelfde neerkomt als: geld kwijt.
• Als je bij een cursus via afstandsleren een docent toegewezen krijgt die je altijd via e-mail kan bereiken voor hulp en feedback, vraag dan op voorhand of je deze persoon mag contacteren voor wat informatie. Vaak bestaat de beloofde docent niet eens. Als je een 300 euro betaalt voor een cursusje dat niet meer waard is dan je ingebonden thesis, mag je trouwens al een geniale docent als begeleider hebben opdat de cursus zijn prijs waard zou zijn!
• Check eerst of de cursus die je wil bestellen wel onmiddellijk in voorraad is. Het gebeurt maar al te vaak dat de reden waarom je zo vréselijk lang op je cursus moet wachten, is dat deze simpelweg nog niet is geschreven. Als je een cursus “met henna werken” wil volgen, is het leuk om voor de lol op vdab de vacatures voor docenten eens na te gaan. Als er dan een vacature staat voor het opleidingscentrum in kwestie voor een docent henna om freelance een cursus te schrijven, dan weet je hoe laat het is!
• Moet je naast de papieren cursus ook nog extra materiaal aankopen? Dat is vaak ook iets dat ze last minute nog terloops vermelden…
• Google! Pols naar de ervaringen van anderen.

2. Lees de kleine lettertjes!

Hoe hard ze je ook afjagen, want er staat nog een hele rij mensen te wachten en te popelen om zich te laten oplichten, je hebt het recht om alles dat je tekent volledig te lezen! Doe dat dan ook! Haal er desnoods een vergrootglas bij want er zitten altijd addertjes onder het gras. De regel is: “Als het te mooi lijkt om waar te zijn, zal er wel ergens iets niet kloppen.” Denk daaraan. Kleine lettertjes worden al eeuwen gebruikt om mensen op te lichten en hoe hard de wetgeving ook verstrengt daarop, blijf op je hoede. (Je weet: Wat ze in België ‘veel strenger’ noemen is voor het grootste deel van Europa gewoon normaal.) Het is soms echt absurd hoe ze kleine lettertjes inzetten om je te misleiden.

3. Vergelijk prijzen en voorwaarden!

• Beslis nooit meteen om een cursus te gaan volgen nadat je je hebt geïnformeerd in één opleidingscentrum. Ga minstens bij twee instanties langs en vergelijk. Inderdaad, je moet meer moeite doen dan. Maar bedenk dat het je een paar honderd euro’s kan schelen.
• Hou rekening met extra kosten! Een cursus kan goedkoop zijn maar vaak moet je verplicht nog cursusmateriaal aankopen. Denk aan een peperdure scharen- en borstelset voor een kappersopleiding bijvoorbeeld of een onmenselijk prijzige make-up set voor een cursus maquillage.

4. Verifieer de machtigingen!

• Het is niet omdat een opleidingscentrum opleidingscheques mag aanvaarden van de Vlaamse Overheid dat het ‘erkend’ is door de overheid. Bij mijn weten is Syntra naast de erkende hogescholen en universiteiten de enige door de overheid erkende opleidingsinstantie.
• Er is een belangrijk verschil tussen een diploma (vaak noodzakelijk om een functie te kunnen uitoefenen) en een attest (slechts een formaliteit, een bewijsje voor jezelf dat je een cursus of onderdeel hebt gevolgd) of certificaat (vaak een bewijs dat je de leerstof van een cursus of onderdeel beheerst maar niet altijd even gewichtig als document). Als je het doel hebt om te solliciteren voor een job met de kennis die je hebt opgedaan via een cursus, kan je best eerst informeren bij de werkgever welk document daarvoor vereist is, welke voorwaarden doorslaggevend zijn. Anders heb je uiteindelijk geld uitgegeven aan een waardeloos stuk papier waarmee je nog even ver van je einddoel staat.

5. Vraag een inkijkexemplaar!

• Je kan natuurlijk op voorhand niet inschatten of de prestaties van een lesgever je geld waard zullen zijn maar als je een papieren cursus koopt, vraag dan om een inkijkexemplaar te zien. Heel vaak worden honderden euro’s gevraagd voor een ingebonden Word-document dat het bedrijf alles samen misschien 5 euro heeft gekost en dat bovendien nog eens vol dt-fouten staat. Weet waarvoor je betaalt!

Dus wil je een opleiding volgen bij een privébedrijf, neem dan dit artikel mee als check-list en je kan met een gerust hart je opleiding starten of uitkijken naar een andere oplossing.