Als je jezelf Pavloviaans wil conditioneren, zorg er dan voor dat je keihard begint te rennen als je de volgende elementen hoort in één zin: een cijfer + een tijdsindicator die duur uitdrukt + het woord ‘gratis’ of ‘korting’.
Mooie voorbeelden zijn:
- “Probeer product x 3 maanden gratis uit.”(daarna heb je een abonnement aan je been!)
- “Test nu 4 weken gratis onze …” (en met een beetje geluk heb je de kleine lettertjes niet gelezen, zeg je je proefperiode niet op binnen de x dagen en betaal je algauw volle pot voor onze producten!)
- “Een sterke korting gedurende de eerste 6 maanden”. (daarna betaal je je pas écht blauw!)
Zelfs voor een pakket internet + vaste lijn + kabeltelevisie moet je op je hoede zijn. Je betaalt maandelijks slechts 45 euro voor al dat moois maar na x aantal maanden merk je plots dat je factuur 10 tot 15 euro gestegen is. Per maand maakt dat een aardig verschil. En wat vertellen die nozems je dan? Dat ergens ieniemienie onderaan in het contract stond dat de zogenaamde ‘vaste prijs’ slechts een korting was die enkel de eerste maanden gold. Op zo’n moment heb je zin om te veranderen van provider! Maar zoals Testaankoop terecht heeft vastgesteld: mensen vinden dat te veel ‘gedoe’. Ik kan gerust een paar weken zonder vaste lijn en tv maar zonder internet? Dat is echt vervelend!
Als een vis aan een haak 